Over mij

A dream came true

Gebeurtenissen uit je jeugd kunnen een hele grote invloed hebben op je volwassen leven.

Heel veel kan ik mij niet meer herinneren van mijn jeugd, maar het moment dat een jongetje bij mij uit de klas een pak voor zijn broek kreeg van de juffrouw heeft blijkbaar zoveel indruk op mij gemaakt dat dit nog heel goed weet.

Mijn eerste kledingstuk dat ik aan deed van mijn oudere zus kan ik nog precies voor de geest halen, zelf hoe de stof aanvoelde en welk fijn gevoel dat in mij opriep.

En ook mijn eerste seksuele ervaring staat me nog heel helder voor ogen. Het was met een jongetje van mijn leeftijd. Mijn eerste ervaring met meisjes kwam pas veel later.

Maar ook het gevoel dat je nooit goed genoeg bent stamt uit mijn jeugd en zit mij nu nog regelmatig behoorlijk in de weg.

De denkbeelden, het moraal de invloed van de kerk, het heeft allemaal bijgedragen aan de man die ik was.

Ik was het verlegen jongetje met een brilletje. Werd altijd als laatst gekozen bij sporten. Op het schoolplein trok ik meer met meisjes op dan met de jongetjes uit mijn klas. Sommige waren toen al heel beschermend naar mij. Die gebeurtenissen komen de laatste tijd als flarden mijn geheugen binnen druppelen.

Het gevoel van je nooit goed genoeg bent, en daardoor elke afwijzing als een dolksteek voelt. Het jaren lang verborgen houden van je seksuele voorkeuren. Ik voelde mij verre van gelukkig, maar deed overal maar vrolijk aan mee, in de vaste overtuiging dat dit bij het leven hoort.

In januari 2018 kwam mijn leven helemaal op de kop te staan. Ik kreeg de mededeling dat ik kanker had. Tegelijkertijd kwam mijn (toenmalige) Meesteres in het ziekenhuis omdat haar donornier het langzaam opgaf.

Ik werd succesvol geopereerd, Mevrouw Isis mocht het helaas niet overleven en stierf 2 dagen nadat ik uit het ziekenhuis was ontslagen.

Na die ingrijpende gebeurtenis vroeg ik me af of dit nog het leven was wat ik wou leiden. Dat was de start van het begin van een ander leven. Een leven waar ik mijzelf centraal ben gaan zetten. Ben dingen gaan doen waar ik gelukkig van werd.

Tijdens mijn rouwperiode over Mevrouw Isis heeft een goede vriendin van haar mij enorm geholpen over mijn verdriet heen te komen. Mevrouw Luna en ik ontmoeten elkaar regelmatig. Met haar kon ik praten over mijn fetisjen, verlangens. Over mijn droom, een Female led Relationship (FLR). Mevrouw Luna was de eerste vrouw in mijn leven die vertelde over haar eigen seksleven. We hebben veel op terrasjes gezeten, meestal na een sessie in Duitsland waar ik dan een BDSM ruimte huurde. De gesprekken waren altijd leuk en vol met humor. 

Mijn eerste contact met Miss Mercy was eind september 2019. Ik was in mijn hoofd steeds meer bezig met het vinden van mijn droom. 

Ik probeerde zo'n 1 keer per maand een sessie met haar te hebben. Meestal gingen we voor de sessie uit eten., en hadden daar altijd leuke gesprekken. Nog voor het einde van dat jaar had ik een sleutel van haar huis en kwam ik regelmatig voornamelijk huishoudelijk taken bij haar doen. Ik mocht voor het eerst vriendinnen van haar ophalen op Schiphol. Maar ook chauffeur voor een avondje uit met meerdere prachtige dames. De band tussen ons werd steeds hechter. En ik was zwaar verliefd op haar.

Vanaf zo eind 2021 komt er door de invloed van mijn Meesteres een duidelijke ommekeer in mijn leven. Het precieze tijdstip weet ik nog heel goed, namelijk in de parkeergarage P1 op Schiphol. Ik bracht mijn Meesteres die op weg was naar een Tantrafestival. Toen we uitstapte en ik me natuurlijk om haar bagage bekommerde haalde ze een boek uit haar tas, "Ferdinand, ik wil dat je dit boek en gaat lezen om het voor mij ook wat interessanter te maken". De titel van het boek "No more Mister nice guy". (Is in Nederland onder meer verkrijgbaar bij Bol als Nederlandstalig e-book.) 

Nu begrijp ik wat ze toen bedoelde.

De Meesteressen die ik in het verleden heb bezocht hebben mij allemaal wel wel op 1 of andere manier gevormd. Maar pas begin 2015, toen ik Mevrouw Isis (RIP) leerde kennen veranderde mijn "rol" als slaaf langzaam. Tot dan toe bezocht ik regelmatig Pro-Dom Dames voor een sessie van 1 of 2 uur. Die verliepen dan min of meer volgens mijn wensen. Bij Mevrouw Isis veranderde dat. Zij had een bloedhekel aan mannen die met een van te voren bedacht scenario aan kwamen.

In mijn hart wil ik het liefst een "Bottom" slaaf zijn die niets te vertellen heeft, geen beslissingen hoeft te nemen.

Wat dat betreft heb ik het gevoel dat die ultieme droom werkelijkheid is geworden, en toch zeker voor het grootste gedeelte. Voor mijn gevoel zit ik nu in in het "slaven Paradijs".

Mijn droom is werkelijkheid geworden.

Ik beschouw deze periode van mijn leven als heel gelukkig.

Ik heb de laatste paar jaar heel veel aan mijzelf gewerkt, tantra workshops bezocht, mannen coaching gedaan, zit in een mannengroep, heb na een donkere periode in mijn leven een Psycholoog bezocht, boeken gelezen over de verschillen tussen mannen en vrouwen ......................... etc. 

De ontdekking van het begrip "Brotherhood" en het enorme belang dat mannen onderling over hun gevoelens praten heb ik geleerd op een Tantrafestival in Turkije waar ik zeker over wil vertellen.

Nu wil ik vooral de focus hebben op de behoeftes van mijn Meesteres. Zij heeft mij de afgelopen jaren met engelen geduld begeleid, gecoacht, gekneed tot de slaaf wie ik nu ben. Dat is vooral toch een hele fijne tijd geweest met een paar hobbels hier en daar.

Juist die hobbels hebben mij sterker gemaakt en geven mij een goed gevoel voor de toekomst. Het idee dat het egocentrische is om te kiezen voor jezelf en daarbij de gevoelens van mijn vrouw volledig te negeren heb ik verworpen. Je kunt pas liefde geven als jezelf ook gelukkig bent.

Inmiddels is het mijn vrouw volledig op de hoogte van al mijn seksuele voorkeuren. Ze vind de situatie heel lastig, dat voel ik, maar de liefde en haar rustige karakter en mijn mentale worstelingen van het laatste jaar hebben haar inmiddels een stuk milder gemaakt. Ze begrijpt nu dat ik een soort "Kom uit de kast gevoel" heb. Blij is ze natuurlijk niet met de situatie maar kan het beter nu een plaats geven.

We hebben samen met relatiecoach gewerkt aan onze relatie, dat heeft tot meer mooie inzichten geleid. Of dat de redding zal zijn voor ons huwelijk kan ik nog niet zeggen. We proberen om vooral liefdevol met elkaar om te gaan en af en toe vrijen we ook weer lekker.  

Maar ik wil ook heel graag nog een verhaal wijden aan de 2 voorgaande Dominante Dames die ik heb mogen dienen en mij zeker hebben gevormd tot de slaaf wie ik nu ben. Mevrouw Isis is helaas veel te vroeg overleden. Maar met "Mevrouw Luna" heb ik nog steeds een warme band. Onlangs heeft Miss Mercy nog kennis met haar gemaakt. Was heel leuk, gaat zeker nog een keer herhalen. (Dat is onlangs gebeurd.)